Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

ΑΘΗΝΑ ΛΑΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ


«Περιπλάνηση στο φως». 

| Tης Άννας Τσαλάγκα



«Περιπλάνηση στο φως». | Tης  Άννας Τσαλάγκα
Η Αθηνά Λατινοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Σπούδασε ζωγραφική – διακοσμητική στη Θεσσαλονίκη στη σχολή Δημητρέλη, και κεραμική – γλυπτική στη XEN Αθηνών. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Έχει πραγματοποιήσει 18 ατομικές εκθέσεις και 57 ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει συγγράψει ένα βιβλίο αυτοβιογραφικό, με τίτλο: «Οι κορδέλες της δικής μου πραγματικότητας» (2010). Έργα της βρίσκονται σε Μουσεία και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές όπως,  Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, Δημοτική Πινακοθήκη Άρτας, Μουσείο Βορρέ Αθήνα, Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος κ.ά. Σήμερα μέσα από το The Mach|ne - Art Press παρουσιάζουμε την ίδια και τη δουλειά της, και την ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που μας κάνει..
.
«Ζώντας στον δικό μου ορίζοντα, στον δικό μου παράδεισο, έχω αυτό που ονειρεύομαι, αυτό που μου ανοίγει τα φτερά και πετάω ολοκληρωτικά ελεύθερη εκεί όπου υπάρχω μόνον εγώ και η γενεσιουργός πρόκληση της δημιουργίας που με κατακλύζει με άθραυστες ισχυρές στιγμές ευδαιμονίας και με κάνει να νιώσω μέσα στο στήθος μου φουσκονεριά, πλεονεκτικότητα, που με δικαιώνει και με σπρώχνει να  υπερβώ τον εαυτό μου και να «ανθήσω», να «καρποφορήσω», να γεννήσω τη δική μου εικόνα. Και είναι κάτι περισσότερο από μια απλή εικόνα, είναι μια ξεχωριστή ζωγραφική πραγματικότητα με σουρεαλιστική και μεταφυσική διάθεση. Είναι περιπλάνηση στο φως που γεννάει  και θρέφει τους όγκους και υπερέχει στην πάλη του με τη σκιά, νικηφόρο και θριαμβευτικό! Περιπλάνηση στο φως που έχει τη δύναμη να δημιουργεί ψευδαισθήσεις και να μετατρέπει οπτικά τη ζωγραφική μου σε τρισδιάστατη γλυπτική αυταπάτη!
Στην αρχή τα έργα μου ήταν θολά, σιωπηλά, τις περισσότερες φορές  χωρίς την παρουσία του ανθρώπινου στοιχείου, στοχαστικά, μελαγχολικά και ανασφαλή. Έργα για προβληματισμό και συμβολικές προεκτάσεις,  με καθαρή προσωπικότητα, με άρνηση σε επιδράσεις άλλων. Πάρα πολύ δουλειά πολλών χρόνων και συσσωρευμένες  εμπειρίες, ήταν επακόλουθο της εξέλιξης και της υπέρβασής μου, σε έργα δυνατά,  μεγεθυμένα εξωπραγματικά, ογκώδη τονίζοντας την ύλη, μνημειώδη ώστε να  διεκδικούν την παρουσία τους, μείγμα υπερρεαλισμού και γεωμετρίας, ωστόσο ποιητικά, με θαρραλέες  χρωματικές επεμβάσεις.
Η καλλιτεχνική μου πορεία είναι μια ακολουθία εμπνεύσεων που πηγάζουν απ’ την προσωπικότητά μου και από μια σειρά πολλαπλών βιωμάτων. Βασικά δουλεύω πάντα πάνω στα ίδια θέματα, αυτό που αλλάζει είναι η τεχνική, τα χρώματα και τα μεγέθη. Όλες οι συλλογές που παρήγαγα, όλα αυτά τα χρόνια, έχουν μια συνοχή. Δεν θα μπορούσα να πω ότι το ένα είναι καινούργια δουλειά μου, ενώ το άλλο παλιά. Πολλές φορές ένα «παλιό» μου έργο θα μπορούσε να είναι πολύ καινούργιο, γιατί πάντοτε γυρίζω γύρω σε μια αλήθεια που υπάρχει βαθιά μέσα μου και με χαρακτηρίζει, αν και με οδηγεί τυφλά. Αυτή την αλήθεια θέλω να ψάχνει ο θεατής και ψάχνοντας να ανακαλύπτει τη δική του. Γιατί ο καθένας, σύμφωνα με τα βιώματά του και τις ψυχολογικές του πιέσεις, βλέπει μια διαφορετική πραγματικότητα και παίρνει αυτό που έχει ανάγκη. Αυτό είναι το ζητούμενο στην τέχνη, αυτό είναι η ουσία! Το έργο τέχνης δεν εξυπηρετεί μόνο τον τοίχο που θα κρεμαστεί ούτε το τραπεζάκι που θα τοποθετηθεί, ούτε τις τσέπες κάποιων που δημοπρατούν, αλλά εξυπηρετεί πάνω απ’ όλα τις συναισθηματικές ανάγκες των ανθρώπων. Η τέχνη υπάρχει για τον άνθρωπο, ο καλλιτέχνης, πρέπει να αγαπάει τον άνθρωπο!
Πάντα με ενδιέφεραν – χωρίς να φαίνεται ξεκάθαρα κάθε φορά – η γεωμετρική δομή των αντικειμένων και οι ρεαλιστικές λεπτομέρειές τους. Το μάτι μου δε βλέπει το δένδρο, αλλά ένα κλαδί, ένα κομμάτι ξεκολλημένης φλούδας στον κορμό. Δε βλέπει το κτήριο αλλά ένα ακροκέραμο ή ένα κομμάτι της πόρτας όπως το γυαλιστερό από την τριβή του χρόνου πόμολο. Το μάτι μου ή μάλλον το μυαλό μου, δε βλέπει την βάρκα, αλλά μόνο την γεωμετρική δομή της και προσηλώνεται σε μια λεπτομέρεια, σε μια γωνία, όπως είναι ίσως μια χαραμάδα, από όπου κλεφτά και μουλωχτά εισβάλλει μια ηλιαχτίδα! Ο θεατής βιώνει μια πραγματικότητα που δεν υπάρχει, κάτι μεταξύ ρεαλισμού και φαντασίας και μετά από μια πιο προσεκτική παρατήρηση ανακαλύπτει την βαθύτερη συμβολική έκφραση μου.
Γεννήθηκα σε μια ιστορική γειτονιά της Θεσσαλονίκης. Μεγάλωσα παίζοντας στον προαύλιο χώρο της Ροτόντας και της αψίδας του Γαλερίου την Καμάρα. Σ’ αυτό το περιβάλλον βρισκόμουν συνεχώς σε επαφή με τα αρχαία μάρμαρα και τα παλιά κεραμικά. Θυμάμαι μ’ εντυπωσίαζε η πατίνα του χρόνου, πάνω τους. Το καθένα φάνταζε ακριβό και βάραινε μέσα μου για την ιστορία που έκρυβε. Αυτή η ιδιαίτερη αίσθηση του πολύτιμου που μου καλλιεργήθηκε, σιγά σιγά, στάθηκε αργότερα, πιστεύω, αφετηρία στις καλλιτεχνικές μου επιλογές.
Χαίρομαι να παρατηρώ τα πράγματα στο περιβάλλον. Να προσέχω εκείνα που οι άλλοι προσπερνούν. Κι νοιώθω όμορφα ανακαλύπτοντας σεμνά αντικείμενα που στα δικά μου μάτια φαντάζουν ακριβά. Παλαιότερα, έβρισκα ρίζες από θυμάρια και πουρνάρια, όλα τους, μικρά γλυπτά της φύσης. Τέτοια γλυπτά υπάρχουν πολλά γύρω μας. Στην πρώτη μου ζωγραφική έκθεση του 1982, το θέμα μου ήταν ακριβώς αυτό. Ρίζες και κλαδιά που έμοιαζαν με γλυπτά και μικρά έντομα σαν μικρογραφίες πολύ ευφυούς αρχιτέκτονα. Η φύση είναι ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης. Συνέχισα να εμπνέομαι απ’ αυτήν και στην μετέπειτα δουλειά μου, χρησιμοποιώντας πάντα το παιχνίδι της έντονης φωτοσκίασης που βρίσκουμε στο μεσογειακό μας ήλιο.
Έτσι έφθασα και στο σχοινί. Το θυμήθηκα δεμένο σαν ένα μικρό ωφέλιμο κομμάτι σ’ ένα καρφί στο κελάρι της γιαγιάς μου, σαν απομεινάρι ξεφτισμένο σε κάποια γωνιά του κήπου μας, κι έτσι  δημιούργησα έργα, με το σχοινί να τα συμπληρώνει, στην αρχή, σαν μικρή λεπτομέρεια. Με τραβούσε περίεργα η στριφτή του φόρμα με τα χιλιάδες ξέφτια του, η ισχύς του που μπορεί να σκοτώσει ή και να σώσει, μια εξουσία, μια δύναμη που ένοιωθα να πηγάζει μέσα απ’ την διακριτική του παρουσία, όπως, κάποια άτομα που επιδιώκουν άθελά τους, την διακριτική τους εμφάνιση στο κοινωνικό τους γίγνεσθαι, ενώ μέσα τους κρύβουν μια δύναμη που υπάρχει σε λανθάνουσα κατάσταση, καθώς το κοινωνικό τέρας του εγωισμού, της αδιαφορίας, της έλλειψης αποδοχής ετερότητας, φυλάει γερά τον θησαυρό του μέσα στον λαβύρινθο και την πλεκτάνη της ζωής. Ξεπερνώντας κάποτε, με την βοήθεια της δικής τους «Αριάδνης», τα όποια δεινά της ψυχολογικής τους κατάστασης και αφήνοντας να ζωντανέψει η καταχωνιασμένη δύναμή τους, καταφέρνουν να βγουν ο καθένας απ’ τον δικό του λαβύρινθο σαν ένας άλλος Θησέας, να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στο σύνολο των ανθρώπινων όντων και στις σχέσεις που διέπουν το άθροισμα αυτό και να ευελπιστούν να γευτούν τον θησαυρό της αληθινής και δίκαιης επικοινωνίας.
Καρπός και επακόλουθο ενός τέτοιου αγώνα, ήταν η ασυνείδητη (ο καλλιτέχνης πρώτα ενεργεί και κατόπιν σκέφτεται) δική μου κίνηση, μεγέθυνσης του σχοινιού σε κουβάρι ρωμαλέο, μια δύναμη που ξεπήδησε αναπάντεχα κάποια στιγμή, από μέσα μου.
Το σχοινί μ’ αρέσει, σαν φυσικό τυχαίο υλικό. Μ’ αρέσει η στριφτή, γλυπτική του φόρμα, η τάξη στο σφιχταγκάλιασμα του, αλλά και η αταξία στην άγρια επιφάνειά του με τα χιλιάδες ξέφτια που το κάνουν ακόμη πιο ενδιαφέρων σαν υλικό. Βγαίνει  από τη μάνα γη και δαμάζεται από τον άνθρωπο. Αυτό το υλικό το θαύμασα, του έδωσα υπόσταση, το έβγαλα απ’ την αφάνεια και τώρα διεκδικεί την παρουσία του!
 Αισθάνομαι τυχερή που ζω τον έρωτα της δημιουργίας, που νιώθω σφόδρα μερακλωμένη σε κάθε μου αξιοευλόγητη στιγμή! Τυχερή που μου αποκαλύπτεται η αλήθεια και την μετατρέπω σε επιτέλεση, τυχερή γιατί μπορώ να φθάσω με την αυτοέκφραση μου σε ολοκληρωτικό πνευματικό οργασμό!



Ατομικές εκθέσεις (επιλεγμένες):       
2012    «χαραμάδες» Αίθουσα Τέχνης «Metamorfosis» Θεσ/νίκη.             
2010    «χαραμάδες» Αίθουσα Τέχνης  «Theorema» Brussels – Belgium.
2010    «χαραμάδες» Αίθουσα Τέχνης «Ζαλοκώστα 7»  Αθήνα.
2009    «κουβάρια & πλεκτάρια» Αίθουσα Τέχνης «Metamorfosis»  Θεσ/νίκη.
2007    «κουβάρια & πλεκτάρια» Αίθουσα Τέχνης «Ζαλοκώστα 7» Αθήνα.
2004    «σχοινιά στην παραλία» Αίθουσα τέχνης «Άνεμος» Κηφισιά.
2002    «διάλογος με το χρόνο» Αίθουσα Τέχνης «Άνεμος»  Κηφισιά.
1996    «αναδρομική» Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου Ζωγράφου Αθήνα.  
1995    «βότσαλα & ξύλα» Πολιτιστικό κέντρο Καλέτζη, Μαραθώνα.        
1994    «απομεινάρια» Αίθουσα Τέχνης «Αστρολάβος» Αθήνα.
1990    «απομεινάρια» Αίθουσα τέχνης «Εποχές» Κηφισιά.                        
1989    «αχνάρια» Αίθουσα Τέχνης «Ζυγός»  Αθήνα.
1985    «μπλε & άσπρο» Αίθουσα τέχνης «Εξώστης» Θεσσαλονίκη».        
1984    «μπλε & άσπρο» Αίθουσα Τέχνης «Ζυγός» Αθήνα.
1982    «βότσαλα» Αίθουσα Τέχνης «Ζυγός» Αθήνα.

Ομαδικές εκθέσεις  ( επιλεγμένες):
2013    Ιούλιος – Σεπτέμβριος Ίδρυμα Πέτρου & Μαρίκας Κυδωνιέως χώρα  Άνδρου.
2012    Silent auction «πολυμορφίες» Αίθουσα Τέχνης «Έκφραση».  (οργάνωση από εφημερίδα «Νέα της Τέχνης»).
2011    «Θαλασσοδρόμιο»  (χορηγός Eurobank) Αίθουσα Τέχνης.  «Metamorfosis» Θεσσαλονίκη.
2010    Ομαδική έκθεση Parcours d artistes Brussels-Belgium.                                                                                                                                
2010    Διεθνής Έκθεση των Αιθουσών Τέχνης  «ART ATHINA» με την  αίθουσα τέχνης «Ζαλοκώστα 7».
2007    Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Μονή Λαζαριστών  Θεσσαλονίκη «Εικαστικό πανόραμα στην Ελλάδα 2007».
2006    Κάντζα: Έκθεση Καλλιτεχνών των Μεσογείων.
2004    «Οπτικό παιχνίδι» σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων.  Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης Αθήνα.
2005    «Οπτικό παιχνίδι» σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων.  Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης Ξάνθη.
2005    Απρίλιος « Αστρολάβος» Αθήνα.
2005    Έκθεση Καλλιτεχνών των Μεσογείων, στο «Μουσείο Βορρέ».
2002    Καλοκαίρι   Αίθουσα Τέχνης  «Σκουφά» Αθήνα.
2001    «Μήνας Εικαστικών Τεχνών» Γκάζι Αθήνα.
1999    Αίθουσα Τέχνης «Αστρολάβος» Αθήνα.
1997    Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ευρώπης. «Σύγχρονη Ελληνική  Γλυπτική».
1996    «Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική» Πεύκη.
1988    Αίθουσα Τέχνης «Αστρολάβος» Αθήνα.
1987    «Πανελλήνια 87» Πειραιάς.
1986    Αίθουσα Τέχνης «Κρεωνίδης» Αθήνα.
1985    ΗΠΑ Παρουσίαση Συλλογής «Μουσείου Βορρέ».
1983    Κολέγιο Αθηνών Συλλογής «Μουσείου Βορρέ».


Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το έργο της εικαστικού Αθηνάς Λατινοπούλου μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της μέσω e-mail στο: alatinopoulou@yahoo.gr .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου